İZMİR (İGFA) – İzmir Büyükşehir Belediyesi Makine İkmal, Bakım ve Tamir Dairesi Başkanlığı İşletme Şube Müdürlüğü bünyesinde misyon yapan 53 yaşındaki Munise Demirer, sürücülük mesleğine gönül verdi. Biri 21 oburu 18 yaşında iki oğlu olan elektronik teknisyeni Munise Demirer, ağır vasıta cazibeli araçları kullanıyor.
Bu mesleğe tutkuyla bağlı olan Demirer, arızalanan araçları tek başına çekiciye yükleyip Gaziemir’de bulunan tamir atölyesine getiriyor. Müdürlük bünyesinde en büyüğü 17 metre ve 42 tonluk tır da dahil bütün cazibeli araçları kullanan Demirer, bu işi çok sevdiği için sürücülüğü tercih ettiğini belirtiyor.
“BİR DAHA DÜNYAYA GELSEM TIPKI İŞİ YAPARIM”
2010 yılından bu yana etkin olarak ağır vasıta kullandığını anlatan ve 2019’da İzmir Büyükşehir Belediyesi’nde çalışmaya başlayan Munise Demirer, “En büyük araçtan tutun da en küçük araca kadar hepsini kullanıyor ve çok keyif alıyorum. Bir daha dünyaya gelsem, sanırım yeniden bu işi yapardım” dedi.
Öğrenmenin hududu olmadığına inandığını vurgulayan Demirer, “Araç konusu ucu açık bir mutfak. Araçları çok sevdiğim ve çok şey öğrenmek istediğim için iki yıl boyunca boş vakitlerimde endüstride bir ustanın yanında çıraklık yaptım. Bu bir tutku. Otomobil kullanmak çok hoş fakat bir aracı bir yerden öteki bir yere almak diğer bir tecrübe. Hepsinin bana kattığı artı bir bilgi var. Ben biraz da bilgi edinmeyi seviyorum. Altın bilezik üzere. Yaptığım her iş beni heyecanlandırıyor. Bana daima bir şeyler kattığını düşünüyorum” dedi.
Yolda kalan rastgele bir aracı atölyeye getirmek üzere herkes üzere yalnız çalıştığını belirten Munise Demirer, şunları söyledi: “Ben de tek başıma vazifeye gidiyorum. Gece yahut gündüz fark etmiyor. Zorlukları oluyor fakat üstesinden gelmeyi bir halde öğreniyorsunuz. Başarmak zorundasınız. Çok zorlandığım yerde yardım istiyorum. Bir erkeğin fizikî gücüne sahip değilim ancak yaptığım işte zorlansam da işimi seviyorum.”
“ÇOCUKLARIMA GÜZEL ÖRNEK OLDUĞUMU DÜŞÜNÜYORUM”
İşini yaptığı esnada çok hoş reaksiyonlar aldığını belirten Demirer, şunları anlattı: “Çoğu vakit ‘Abla helal olsun. Bravo. Bu işi yapan bayanlar da var mı’ diye hoş yansılar alıyorum. Bazen ‘Elinin hamuru ile bu işlere bulaşma’ formunda klasik yansılar geliyor. Onlara da ‘Ellerimi yıkadım, mutfaktan çıkıp buraya geldim. Buraya da yetiştim’ diyorum. Çocuklarım benimle gurur duyuyor. Kimi şeyler biraz da çocuklarımızla ilgili. Bir şeyleri başardığımızı, imkansız üzere görünen şeyleri yaptığımızı ispatlamak, yılmadan bir şey yapabilmek… Bunları göstermek benim için değerli. Çocuklarıma hoş bir anne ve güzel bir örnek olduğumu düşünüyorum. Burada çalışan ve vefat eden bir sürücü ağabeyimizin dolabını bana verdiler. O günden sonra bana ‘Murat abi’ diyorlar. Hepsi çok yeterli beşerler. Bana çok yardımcı oldular.”
MESLEKTAŞLARI DA ÇOK MUTLU
Munise Demirer’in meslektaşlarından Özgür Keskin, “Kadınların da bu işi yapabileceğini ESHOT’tan biliyoruz. Bayanların varlığı, bulundukları ortamın kalitesini de yükseltiyor. Uygun ki varlar ve bu tıp işlerde daha çok olsunlar” dedi.
Kalbim Çalım da Demirer’i gördüğünde çok şaşırdığını tabir ederek, “Sonra alıştık. Burada olması çok hoş. O bize çok şey kazandırdı. Biz de ona birçok şey öğrettik” tabirlerini kullandı. Meslek hayatında 10 yılı geride bırakan Hüseyin Çaktuğ da “İlk kere buraya bir bayan sürücü geldi. Geldiği de uygun oldu. Ondan saygıyı ve yeterliliği öğrendik. Mesleksel olarak kimi bilgileri bizden daha fazla. Onları aktardı. Biz çok memnunuz” dedi.
