2682-)  Mu’az İbnu Cebel (radıyallahu anh) anlatıyor: “Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) bağ ve bahçelerde namaz kılmayı da müstehab (sevimli ve hoş) addederdi.”

Kaynak:  Tirmizi, Salat 249, (334).

Konu:  Namaz

2683-)  Zeyd İbnu Erkam (radıyallahu anh) anlatıyor: “Biz, namaz kılarken konuşurduk. Öyle ki herkes kendi yanındakine birşeyler söyleyebilirdi. Derken şu ayet nazil oldu: “Allah’ın divanına tam huşü ve taatle durun” (Bakara 238). Böylece süküt etmekle emrolunduk ve konuşmaktan menedildik.”

Kaynak:  Buhari, Amel fi’s-Salat 2, Tefsir, Bakara 43; Müslim, Mesacid 35, (539); Ebu Davud,178, (949); Tirmizi, Salat 297 (405); Nesai, Sehv 20.

Konu:  Namaz

2684-)  İbnu Mes’ud (radıyallahu anh) anlatıyor: “Resûlullah (aleyhissalatu vesselam)’a selam verirdik, O da bize mukabele ederdi. Necaşi’nin yanından döndüğümüz zaman O’na yine (namazda) selam vermiştik, bize mukabeleten selam vermedi. “Ey Alah’ın Resülü, dedik, biz sana vaktiyle namazda selam verirdik, sen de selamımızı alırdın (şimdi niye almıyorsun)?” dedik. Bizi şöyle cevapladı: “Namazda meşguliyet var!”

Kaynak:  Buhari, Amel fis’s-Salat 2, 15, Fadilu’l-Ashab 37, Müslim, Mesacid 34, (538); Ebu Davud,170, (923, 924); Nesai, Sehv 20, (3, 19).

Konu:  Namaz

2685-)  Mu’aviye­İbnu’l-Hakem es-Sülemi (radıyallahu anh) anlatıyor: “Ben Resûlullah (aleyhissaltu vesselam) ile birlikte namaz kılıyordum. Derken cemaatten bir Şahıs hapşırdı. Ben: ” Yerhamükallah ” dedim. Cemaattekiler bana bed bed baktılar. Bunu üzerine (kızıp) : ” Vay başıma gelen, niye bana böyle bakıyorsunuz? ” dedim. Bu sefer ellerini dizlerine vurarak beni susturmak istediler. Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) namazı bitirince (bana iyi davrandı), annem babam O’na feda olsun, ben O ‘ndan, ne önce ne de sonra, ondan daha iyi öğreten bir muallim görmedim. Allah’a yemin olsun O beni ne azarladı ne dövdü, ne de betimi yıktı; sadece: “Namazda insan kelamından (dünyevi) bir söz münasib degildir, ona uygun olan söz, tesbih, tekbir ve Kur’an kiraatıdır!” dedi. Ben: “Ey Allah ‘ın Resulû, dedim, ben cahiliyeden daha yeni çıkmış birisiyim. Allah bize İslam’ı lütfetti ama bizde öyleleri var ki, hala kahinlere geliyorlar, (bu hususta ne tavsiye edersiniz?) ” dedim. ” Sen onlara gitme!” buyurdu. Ben tekrar: “Bizde (kuşun uçuşuna vs ‘ye bakarak) uğursuzluk çıkaranlar da var?” dedim. Cevaben : “Bu (uğursuzluk zannı) kalplerinde mevcut olan bir (kuruntu)dur. Sakın onları (gayelerine gitmekten) alıkoymasın!” dedi. Ben: “Bizde, kuma hatlar cizerek fala bakanlar da var? ” dedim. Şu açıklamayı yaptı: “Peygamberlerden biri de (kuma) çizgi çizerdi. Kim çizgisini onun çizgisine uygun düşürürse isabet eder!” buyurdu. Ben: “Benim bir cariyem vardı, Uhud ve Cevaniyye taraflarında koyun otlatırdı. Bir gün öğrendim ki bir kurt peyda olmuş ve sürüden bir koyun götürmüş. Ben bir insanoğluyum, herkes gibi ben de öfkelenirim. (Bu hadise yüzünden kızıp) cariyeye bir tokat askettim. (Ravi der ki: Bu sözümü işitince) Resûlullah tokadımı fazla buldu, (yakıştıramadı). “O halde onu azad etmiyeyim mi?” dedim. “Bana bir getir hele!” dedi. Ben de cariyeyi ona getirdim. Ona : “Allah nerde?” diye sordu. Cariye: “Semada!” diy cevap verdi. Bu sefer: “Ben kimim?” diye sordu. O da: “Sen Resûlullah’sın!” diye cevap verdi. Bunun üzerine aleyhissalatu vesselam: “Onu azad et, çünkü mü’mine’dir” buyurdu.”

Kaynak:  Müslim, Mesacid 33, (537); Ebu Davud, Salat 171, (930, 931 ); Nesai Sehv 20, (3, 14-1 8).

Konu:  Namaz

2686-)  Ebu’d-Derda (radıyallahu anh) anlatıyor: “Bir gün Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) namaza kalktı. Şunu okuduğunu işttik: “Senden Allah’a sığınırım. ” Sonra da üç kere: ”Seni Allah’ın lanetiyle lanetliyorum” dedi ve sanki bir şey yakalıyormuşcasına elini uzattı. Namazı bitirince: “Ey Allah ‘ın Resûlü! dedik, senden bugün daha önce hiç söylemediğin bir şey işittik. Ayrıca ellerini de açtığını gördük? şu cevabı verdi: “Allah’ın düşmanı olan iblis, yüzüme koymak için ateşten bir alev getirdi. Ben de ona, üç kere : ” Eûzu billahi ” dedim. Sonra da: ” Seni Allah’ın eksiksiz lanetiyle lanetliyorum” dedim, geri çekilmedi, üç kere tekrarladım. Sonunda onu yakalamak istedim. Vallahi kardeşim Süleyman’ın duası olmasa idi, bağlı olarak sabaha erecek ve Medine’nin çocukları onunla oynayacaklardı.”

Kaynak:  Müslim, Mesacid 40, (542); Nesa, Sehv 19, (3,13).

Konu:  Namaz

2688-)  Tirmiz i’nin bir rivayetinde hadis şöyledir : “Resûlullah (aleyhissalatu vesselam)’a namazda çakıllara dokunup (düzlemekten) sorulmuştu, şu cevabı verdi: “Mutlaka yapmak zorunda isen bari bir kere yap!”

Kaynak:  Buhari, Amel fi’s Salat 8; Müslim, Mesacid 46, (545); Ebu Davud, Salat 175, (946); Tirmizi, Salat 279, (3 80) ; Nesai, Sehv 8, (3, 7).

Konu:  Namaz

2689-)  Ebu ‘Zerr (radıyallahu anh) ‘den Dört İmam’ìn kaydettiği bir rivayette şöyle‚ buyrulmuştur: “Sizden kim namaza durursa, sakın çakıllara değmesin. Zira rahmet, ona karşıdan gelir.”

Kaynak:  Muvatta, Kasru’s-Salat 43, (1,157); Ebu Davud, Salat 175, (945) ; Tirmizi, Salat 279, (379); Nesai, Sehv 7, (3,6).

Konu:  Namaz

2690-)  Hz. Ebu Zerr (radıyallahu anh) anlatıyor: “Resulullah (aleyhissalatu vesselam) buyurdular ki: “Allah, kula namazda sağa sola iltifat etmedikçe rahmetiyle yaklaşmaya devam eder. İltifat etti mi ondan yüz çevirir. ”

Kaynak:  Ebu Davud, Salat 165, (909) ; Nesai, Sehv 10, (3,7).

Konu:  Namaz

2691-)  Hz. Aişe (radıyallahu anha) anlatıyor: “Resulullah’a namazda sağa sola bakmak (iltifat) hususundan sordum. Şu cevabı verdi: ”Bu bir kapıp kaçırmadır. Şeytan kulun namazından kapar kaçırır.”

Kaynak:  Buhari, Ezan 93, Bed’ü’l-Halk 11; Ebu Davud, Salat 165, (910); Nesai Sehv 10, (3,8). Bu rivayet Müslim’de bulunamamıştır.

Konu:  Namaz